Αερόβια άσκηση...πριν ή μετά τα βάρη;

Πότε είναι καλύτερο να προτιμάμε την αερόβια άσκηση στην διάρκεια της προπόνησής μας, πριν ή μετά την άσκηση με βάρη; Πρόκειται για ένα ερώτημα το οποίο ταλαιπωρεί πολλούς ασκούμενους και πολλές φορές προκαλείται σύγχυση στην προσπάθειά τους να χτίσουν ένα σωστό πρόγραμμα εκγύμνασης. Πάμε λοιπόν να προσπαθήσουμε να ξεμπερδέψουμε το 'κουβάρι' αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο επιδρά η αερόβια άσκηση στον οργανισμό μας και ποια αποτελέσματα επιφέρει ανάλογα με τον εκάστοτε προπονητικό στόχο.

Οι 3 πιο συχνοί προπονητικοί στόχοι των ασκούμενων είναι είτε η απώλεια λίπους, είτε η μυϊκή υπερτροφία, είτε η βελτίωση φυσικής κατάστασης, είτε συνδυασμός αυτών. Πάμε να δούμε σε κάθε μια περίπτωση ξεχωριστά ποιος είναι ο ρόλος της αερόβιας άσκησης και ποια τα ανάλογα αποτελέσματα.

Είναι σημαντικό να τονιστεί πως ο οργανισμός μας σε οποιαδήποτε δραστηριότητα και αν πραγματοποιούμε χρειάζεται ενέργεια. Οι μηχανισμοί παραγωγής ενέργειας είναι 2, ο αερόβιος και ο αναερόβιος μηχανισμός παραγωγής ενέργειας. Σε κάθε δραστηριότητα, είτε χαμηλής, είτε μεγάλης έντασης χρησιμοποιούνται ΚΑΙ οι 2 μηχανισμοί, με διαφορετικό ωστόσο ποσοστό συμμετοχής κάθε φορά.

Ο ΑΕΡΟΒΙΟΣ μηχανισμός χρησιμοποιείτε στο μεγαλύτερο ποσοστό του σε δραστηριότητες χαμηλής έως μέτριας έντασης και για την λειτουργεία του απαιτείται επάρκεια οξυγόνου. Όταν ο οργανισμός μας λειτουργεί με τον αερόβιο μηχανισμό να έχει το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής, η ενέργεια που απαιτείται παράγεται κυρίως από τα λίπη και τους υδατάνθρακες.

Πιο συγκεκριμένα, σε προσπάθειες που αγγίζουν το 65%-75% της ΜΚΣ(Μέγιστη Καρδιακή Συχνότητα) κυρίαρχη πηγή ενέργειας είναι τα λίπη με σημαντικά ποσοστά απόδοσης, ενώ για προσπάθειες στο 85% και πάνω της ΜΚΣ κυρίαρχη πηγή ενέργειας είναι οι υδατάνθρακες.

Σε αντίθεση λοιπόν με τον αερόβιο, ο ΑΝΑΕΡΟΒΙΟΣ μηχανισμός παραγωγής ενέργειας χρησιμοποιείται σε δραστηριότητες υψηλής έντασης (>85% ΜΚΣ),όπως είναι επί το πλείστον οι άσκηση με βάρη. Δεν χρησιμοποιεί οξυγόνο και κατά την διάρκεια της άσκησης ΔΕΝ καίει λίπος αλλά κυρίως γλυκογόνο, το οποίο βρίσκεται αποθηκευμένο στο ήπαρ και στους μύες.

Μετά από αυτή τη διαφοροποίηση μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητό ότι ανάλογα με την δραστηριότητα που επιλέγουμε έχουμε και τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Έτσι λοιπόν, εάν στόχος μας είναι η απώλεια λίπους, προτιμάται η αερόβια προπόνηση σε χαμηλές έως μέτριες εντάσεις πριν από την προπόνηση με βάρη, έτσι ώστε ο οργανισμός μας να μπορέσει να διαθέσει αρκετά ποσοστά λίπους για παραγωγή ενέργειας. Αν στόχος μας είναι η μυική υπερτροφία, δηλαδή η αύξηση μυϊκής μάζας, καλό είναι η αερόβια άσκηση να πραγματοποιείται στο τέλος της προπόνησης και μετά από την άσκηση με βάρη, έτσι ώστε να διατίθενται από τον οργανισμό τα απαραίτητα ποσά ενέργειας από τους υδατάνθρακες για να υπάρχει η απαραίτητη αναπλήρωση του μυϊκού γλυκογόνου ώστε να είμαστε πιο αποδοτικοί.

Τέλος, αν στοχεύουμε απλά στην βελτίωση της φυσικής μας κατάστασης δεν έχουμε παρά να επιλέξουμε έναν συνδυασμό αυτών των δύο στοχεύοντας στα επιθυμητά κάθε φορά αποτελέσματα.

Αξίζει να σημειωθεί πως χωρίς την κατάλληλη διατροφή, κανένα αποτέλεσμα δεν είναι εφικτό καθώς ο οργανισμός μας δεν διαθέτει τα απαραίτητα ποσά λιπών, υδατανθράκων και πρωτεϊνών ώστε να λειτουργήσουν ανάλογα οι μηχανισμοί παραγωγής ενέργειας.